Benvinguts
Esteu d'enhorabona,heu arribat al meu bloc, natural per si mateix, com jo. Espero us agradi el que trobeu en aquest petit racó
dissabte, 10 d’octubre del 2015
Madre, mama y no mas.
Estoy un poco artita de leer y oír que una madre como lo soy yo, que crío sin pareja, o sea, que no hay papa en casa, hace de madre y de padre.
Siento deciros que yo no soy padre ni creo que lo sea nunca. Soy madre y actúo como madre, exclusivamente como madre.
Y soy madre en exclusiva por que no hay necesidad de pasar y nombrar parte de mi relación con mi hijo a una parte masculina en nuestra relación que no existe. No existe!!!! Y no pasa absolutamente nada!!!
- Y diréis, pero tu hijo que?
- Y os diré, no soy padre por que mi hijo me llama mama, por que actúo en función a sus necesidades y el en mi descubre a su madre y no a una cosa rara que sería un padre con pecho y vulva. Yo no puedo convertirme en un padre a ratos cuando a mi me convenga, es el el que debería dictaminar esa actitud en mi y no se yo si eso pasará, lo dudo. Igual un día nos disfrazamos, yo de papa y el de hija, solo igual.
Es por el que soy mama y punto.
Soy mujer, tuve un hijo y el tiene una madre, punto y final.
Somos así y nada más.
No demos mas sentidos figurativos que no existen, como mucho y solo como mucho, madre decidida, pero que madre no lo es.
Yo no soy padre de nadie y dudo que lo sea nunca.
Lidia.
Madre por decisión en solitario.
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada